Şu bilgisayar başından kalkıp biraz dışarıda gezersen bu sorundan kurtulursun
Bu konuda gerçekten hak veriyorum sana
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Şu bilgisayar başından kalkıp biraz dışarıda gezersen bu sorundan kurtulursun
adres ver seni polise şikayet etcem bune lanBunu okudumda gercekten ayni kaderi paylasiyoruz kardesim. İlk okulda surekli kavga etmekten ve bolca kufur etmekten insanlar benimle arkadas olmuyolardi. Mudurler beni atmak icin ugrasiyolardi ama ilkogretim zorunlu oldugu icin bise yapamamislardi. Sonra liseye basladim ve ZSZC (Fire) serveri yuzunden 2 sene ust uste kaldim ve atildim. Tamamen asosyalim sabah 07.00 lara kadar full bilgisayar-telefon takiliyorum. Bilgisayari kapatip telefonu aliyorum. Gidip adam gibi bi kiza selam demeye bile cesaretim yok. Lanet bi insanim ve gercekten nefret ediyorum.
MB860 cihazımdan Tapatalk 2 ile gönderildi
Çok asosyal bir şekilde büyüdüm, büyütüldüm. Hikaye böyle başlıyor
2. veya 3. sınıfta çok iyi bir arkadaş edindim, kardeş gibiydik yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi. Her aktiviteyi birlikte yapar, her gün birlikte vakit geçirirdik.İlk defa arkadaşlığın ne olduğunu anlamıştım, anlayabilmiştim. Fakat 5. sınıfa geçerken başka şehre taşındılar. İçimde garip bir his vardı. Onlar taşındı başka şehre, neredeyse her gün rüyamda onu görüyordum. Keşke biraz daha zaman olsa da gitmeseler diye üzülüyordum.Ondan sonra başka iyi arkadaşım olmadı. Sonraki sene okuldaki tüm sınıfları karma yaptılar, diğer şube ile birleştik. Ama yine arkadaşlık kuramıyordum konuşuyor ediyordum ama hiç biri onun yerini doldurmuyordu, kendimi sürekli online oyunlara verdim. Okuldan gelir gelmez silkroad açar çar kasardım, çünkü başka yapabilecek hiç bir şeyim yoktu.7. sınıfa geçtim biraz daha sosyal olmuştum, diğer şubeden bir arkadaş ile iyice kaynaştık, Sonunda bir arkadaş daha edinmiştim ama içimde daha da büyüyen bir sosyal fobi olduğunun farkında değildim. O sene okul bitince her şey bitmişti, ben yine asosyal hale geçmiştim.Sabahtan akşama kadar bilgisayar başındaydım.Her gün aynı geçiyordu ve sonunda eylül ayı gelmişti, okul açılıyordu sonunda. 8. sınıfa geçmiştim dershane şarttı hangisine gitsem karar veremedim, sınıftan bir arkadaşın gittiği dershaneye gittim, diğer dershaneye sınıfın tamamı gidiyordu.Diğerini seçmek gibi büyük bir hata yaptım.Dershaneye gittim o kızla konuşmaya çalıştım beceremedim 3 yıldır aynı sınıftayız ama bir selam bile diyemiyordum, çünkü asosyaldim.Dershanede de hiç arkadaş yapamadım,. Canıma tak etti ve sosyalleşmeye karar verdim arkadaşlarla konuşmaya başladım,bunu becermiştim karşı cinsten biriyle konuşmakta hiç zorlanmadım, dershaneye birlikte gittik ve kızdan kanka olmaz düşüncesi kafamdan çıkmıştı, onunla gerçek arkadaş gibiyiz, her şeyi konuşuyoruz fakat bu sosyalleşme adımını başka ortamlarda asla gösteremedim, dershaneye giderken tek avunma sebebim ise kızdan kanka olmaz düşüncesini değiştiren arkadaşımdı, tek konuşabileceğim kişi oydu.Hangi sınıfa gidersem gideyim en köşedeki tek masaya geçer oraya otururdum ders dinler bitirirdim. Çıkışta onunla birlikte evlerimize giderdik. Dershaneye sürekli birlikte gidiyor geliyorduk. Sosyalleştim, her şey çok güzeldi.Fakat zaman çok çabuk geçti sbs zamanı geldi.Sınava girdim çok kötü geçti,Garanti gözü ile baktığım liseyi belki tutturmayacağım.
Şimdi ise dönem bitti, ben eski halime döndüm 7/24 bilgisayar, online oyunlar.Lisede de arkadaşlık kuramayacağım bunu biliyorum. Diğer insanlar ile hiç bir ortak yanım yok. Müzik zevkim farklı, oyun zevkim farklı hiç bir ortak noktada buluşamıyorum, Şuan çok umutsuz bir şekilde bekliyorum. Asla arkadaşlık kuramayacağım ve sırf bu yüzden depresyondayım.
İçimi dökmek istedim.Okuyan okumayan herkese teşekkürü borç bilirim.
24 kişilik sınıfmı olur 30 + olması lazım kabul etmiyorum bunu ben helede lisedebenim lisede hiç sorunum yok sınıfta 10 erkek 14 kız var erkeklerin yarısı sro cu yarısı lol cu her gün skypeden yardırıyoz tavsiyem skype ile sosyalleşebilirsin sonrada dışarı çıkarsın
Hocam silkroad'ı bıraktım, DotA tarzı oyunlar oynamaya başladım, başlarda çok oynardım ama bir süre önce sınırladım günde 1-2 saat oynuyorum.
Hocam daha bir kıza selam diyemezken nasıl kız arkadaş vs. edinebilirim? Kanka olarak var.3-4 tane kızla çok iyi anlaşıyoruz ama hiç biri benle aynı liseye gitmeyecek. 9 ay dershaneye gittim. Sınıfta herhangi bir kızdan uç istemeye utandım, saat soramadım.
----------
Abi konuyu açtıktan sonra dışarı çıktım ve şimdi eve geldim.Dışarıda baya bi dolaştım ama hiç tanıdık kimseyi göremedim.Aramaya kalksam rehberde de fazla kişi kayıtlı değil. Şu an ağlıyorum desem yeridir
Uç isteyemedim, saat soramadım diyorsun.
Ucunu kendin götür, koluna bir saat tak bak kızlar başlar ''kaç dakika kaldı dersin bitmesine?'' tarzında böyle böyle muhabbetler başlar.
Aynen çok doğru söyledin benim kolumda saat olmasa sınıfda saat getiren yok dakika başı saat soruyo tüm sınıf
Çok asosyal bir şekilde büyüdüm, büyütüldüm. Hikaye böyle başlıyor
2. veya 3. sınıfta çok iyi bir arkadaş edindim, kardeş gibiydik yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmezdi. Her aktiviteyi birlikte yapar, her gün birlikte vakit geçirirdik.İlk defa arkadaşlığın ne olduğunu anlamıştım, anlayabilmiştim. Fakat 5. sınıfa geçerken başka şehre taşındılar. İçimde garip bir his vardı. Onlar taşındı başka şehre, neredeyse her gün rüyamda onu görüyordum. Keşke biraz daha zaman olsa da gitmeseler diye üzülüyordum.Ondan sonra başka iyi arkadaşım olmadı. Sonraki sene okuldaki tüm sınıfları karma yaptılar, diğer şube ile birleştik. Ama yine arkadaşlık kuramıyordum konuşuyor ediyordum ama hiç biri onun yerini doldurmuyordu, kendimi sürekli online oyunlara verdim. Okuldan gelir gelmez silkroad açar çar kasardım, çünkü başka yapabilecek hiç bir şeyim yoktu.7. sınıfa geçtim biraz daha sosyal olmuştum, diğer şubeden bir arkadaş ile iyice kaynaştık, Sonunda bir arkadaş daha edinmiştim ama içimde daha da büyüyen bir sosyal fobi olduğunun farkında değildim. O sene okul bitince her şey bitmişti, ben yine asosyal hale geçmiştim.Sabahtan akşama kadar bilgisayar başındaydım.Her gün aynı geçiyordu ve sonunda eylül ayı gelmişti, okul açılıyordu sonunda. 8. sınıfa geçmiştim dershane şarttı hangisine gitsem karar veremedim, sınıftan bir arkadaşın gittiği dershaneye gittim, diğer dershaneye sınıfın tamamı gidiyordu.Diğerini seçmek gibi büyük bir hata yaptım.Dershaneye gittim o kızla konuşmaya çalıştım beceremedim 3 yıldır aynı sınıftayız ama bir selam bile diyemiyordum, çünkü asosyaldim.Dershanede de hiç arkadaş yapamadım,. Canıma tak etti ve sosyalleşmeye karar verdim arkadaşlarla konuşmaya başladım,bunu becermiştim karşı cinsten biriyle konuşmakta hiç zorlanmadım, dershaneye birlikte gittik ve kızdan kanka olmaz düşüncesi kafamdan çıkmıştı, onunla gerçek arkadaş gibiyiz, her şeyi konuşuyoruz fakat bu sosyalleşme adımını başka ortamlarda asla gösteremedim, dershaneye giderken tek avunma sebebim ise kızdan kanka olmaz düşüncesini değiştiren arkadaşımdı, tek konuşabileceğim kişi oydu.Hangi sınıfa gidersem gideyim en köşedeki tek masaya geçer oraya otururdum ders dinler bitirirdim. Çıkışta onunla birlikte evlerimize giderdik. Dershaneye sürekli birlikte gidiyor geliyorduk. Sosyalleştim, her şey çok güzeldi.Fakat zaman çok çabuk geçti sbs zamanı geldi.Sınava girdim çok kötü geçti,Garanti gözü ile baktığım liseyi belki tutturmayacağım.
Şimdi ise dönem bitti, ben eski halime döndüm 7/24 bilgisayar, online oyunlar.Lisede de arkadaşlık kuramayacağım bunu biliyorum. Diğer insanlar ile hiç bir ortak yanım yok. Müzik zevkim farklı, oyun zevkim farklı hiç bir ortak noktada buluşamıyorum, Şuan çok umutsuz bir şekilde bekliyorum. Asla arkadaşlık kuramayacağım ve sırf bu yüzden depresyondayım.
İçimi dökmek istedim.Okuyan okumayan herkese teşekkürü borç bilirim.