__GLamoR__
Aileden
- Aktiflik
- K.Tarihi
- 21 Nis 2009
- Mesajlar
- 133
- Puanı
- 33
Merhaba Maxigame ailesi uzun süredir forumda takılmıyorum.Üniversiteye başladım şehir değiştirdim falan başımdan bi olay geçti biraz olsun rahatlamak adına anlatmak istiyorum sizlere
(Hikayedeki kahramanları tanıtayım isimleri değiştirerek ben(alper olsun) hoşlandığım kız (selin olsun) en yakın arkadaşım (mehmet olsun)..Hemşerim kızda (fatma olsun)(aynı zamanda selinin yakın bir arkadaşı)
Lüleburgazda oturuyodum.Abim İzmirde okudu izmirde çalışıyor.Pederde emekli oldu izmire taşınma sevdası var kafasında.Ben geçen sene üniversiteyi kazandım 2yıllık..Babam bekletme git dedi.Herneyse izmirin küçük bir ilçesine geldim.80 bin nüfuslu...Tam anlamıyla emeklinin yaşayacağı yer gençlerin takılabileceği bir yer değil...Herneyse sonra babamda evi topladı geldiler..Okul başladı ilk günlerinde selin dikkatimi çekmişti.Kısa boylu zayıfçacık simsiyah saçlı kara gözlü çok tatlı bir kız hanım hanımcık diyim.Ben bunu beğeniyodum çok arkadaş canlısı çok cana yakın arkadaş olarak görüyodum.Herhangi bir sevgi yoktu duygusal olarak.Sürekli onu gözlemliyordum yanı başında.Herneyse buraya taşındığım için yaz tatilindede burda kalıcaktım.O da buralı olduğu için yazın vakit geçirmek istiyodum.Okullar kapanınca herkes memleketine gidicek çünkü.Bi akşam hemşerim fatma ile otururken onu çağırdık.Sohbet ettim.Geldi yanıma oturdu.Yakından izleyince çok etkilendim duygusal olarak.Gece sabaha kadar düşündüm.Yakın arkadaşım mehmet biraz çıtlattı.Böyle böyle hoşlanıyor yazın o da burda tek, takılın deneyin falan diye..Çekimser kaldı..Karar verdim açılıcaktım...Ertesi gün yine dışarı oturmaya çağırdık.O da "alpere fazla ümit vermeyin üzülmesin çocuk dedi"hemşerime...Ben bu mesajı görünce yıkıldım 1-2 gün uyumadım yemeden içmeden kesildim.En sonunda karar verdim ne olursa olsun açılıcaktım.En azından denedim de olmadı diyip kendimi avutabilirdim.Bugün 26 haziran cuma sabah erkenden okula geldim sınavı vardı.Sınavdan çıktı vakit geçirdik oturduk sohbet falan..Çalıştığı yere gittim.Cesaretimi toplayıp
- Selin seninle birşey konuşmak istiyorum.
+Efendim
-Mesainde başladı ama mola falan var mı?
+Yok ki molam.Ne konuşacaksın geçen mehmetin dediği konu mu?
-Evet.
+(çekingen ve yüzünü kaçırarak) Onada söyledim ben.. Sana karşı birşey hissetmiyorum.
-Beraber vakit geçirelim belki hislerin değişir bende yalnızım bak burda hiç arkadaşım yok.
+istersen arkadaş olarak gezebiliriz.Ama birşey hissetmiyorum
-Peki denesek. Denemeden birşey deme vakit geçirelim. Konuşalım
+Olmaz illa hissetmem lazım ..Yoksa yapamam ben arkadaşlığımızda bozulur o zaman.
-(Gözlerinin içine baktım)Olmaz mı diyosun şimdi.
+Hayır olmaz
-Peki
Moralim sıfır bir şekilde hızlıca uzaklaştım.Son sınavıma girip eve geldim.Keşke hayır demeseydin beraber vakit geçirirdik güzellik.Birşeyler hissederdin belki.Ellerimden uçup gittin melek.Tutamadım....:agla:drym:
(Hikayedeki kahramanları tanıtayım isimleri değiştirerek ben(alper olsun) hoşlandığım kız (selin olsun) en yakın arkadaşım (mehmet olsun)..Hemşerim kızda (fatma olsun)(aynı zamanda selinin yakın bir arkadaşı)
Lüleburgazda oturuyodum.Abim İzmirde okudu izmirde çalışıyor.Pederde emekli oldu izmire taşınma sevdası var kafasında.Ben geçen sene üniversiteyi kazandım 2yıllık..Babam bekletme git dedi.Herneyse izmirin küçük bir ilçesine geldim.80 bin nüfuslu...Tam anlamıyla emeklinin yaşayacağı yer gençlerin takılabileceği bir yer değil...Herneyse sonra babamda evi topladı geldiler..Okul başladı ilk günlerinde selin dikkatimi çekmişti.Kısa boylu zayıfçacık simsiyah saçlı kara gözlü çok tatlı bir kız hanım hanımcık diyim.Ben bunu beğeniyodum çok arkadaş canlısı çok cana yakın arkadaş olarak görüyodum.Herhangi bir sevgi yoktu duygusal olarak.Sürekli onu gözlemliyordum yanı başında.Herneyse buraya taşındığım için yaz tatilindede burda kalıcaktım.O da buralı olduğu için yazın vakit geçirmek istiyodum.Okullar kapanınca herkes memleketine gidicek çünkü.Bi akşam hemşerim fatma ile otururken onu çağırdık.Sohbet ettim.Geldi yanıma oturdu.Yakından izleyince çok etkilendim duygusal olarak.Gece sabaha kadar düşündüm.Yakın arkadaşım mehmet biraz çıtlattı.Böyle böyle hoşlanıyor yazın o da burda tek, takılın deneyin falan diye..Çekimser kaldı..Karar verdim açılıcaktım...Ertesi gün yine dışarı oturmaya çağırdık.O da "alpere fazla ümit vermeyin üzülmesin çocuk dedi"hemşerime...Ben bu mesajı görünce yıkıldım 1-2 gün uyumadım yemeden içmeden kesildim.En sonunda karar verdim ne olursa olsun açılıcaktım.En azından denedim de olmadı diyip kendimi avutabilirdim.Bugün 26 haziran cuma sabah erkenden okula geldim sınavı vardı.Sınavdan çıktı vakit geçirdik oturduk sohbet falan..Çalıştığı yere gittim.Cesaretimi toplayıp
- Selin seninle birşey konuşmak istiyorum.
+Efendim
-Mesainde başladı ama mola falan var mı?
+Yok ki molam.Ne konuşacaksın geçen mehmetin dediği konu mu?
-Evet.
+(çekingen ve yüzünü kaçırarak) Onada söyledim ben.. Sana karşı birşey hissetmiyorum.
-Beraber vakit geçirelim belki hislerin değişir bende yalnızım bak burda hiç arkadaşım yok.
+istersen arkadaş olarak gezebiliriz.Ama birşey hissetmiyorum
-Peki denesek. Denemeden birşey deme vakit geçirelim. Konuşalım
+Olmaz illa hissetmem lazım ..Yoksa yapamam ben arkadaşlığımızda bozulur o zaman.
-(Gözlerinin içine baktım)Olmaz mı diyosun şimdi.
+Hayır olmaz
-Peki
Moralim sıfır bir şekilde hızlıca uzaklaştım.Son sınavıma girip eve geldim.Keşke hayır demeseydin beraber vakit geçirirdik güzellik.Birşeyler hissederdin belki.Ellerimden uçup gittin melek.Tutamadım....:agla:drym: